Mi Amor - zapowiadam ^^

WAŻNA NOTKA POD ROZDZIAŁEM! PRZECZYTAJ!!! 

Czas.

Jak szybko leci?

Ile go potrzeba, żeby zrozumieć, że popełniło się błąd?

Musi mijać?

Czasami chcielibyśmy go zatrzymać.

Niszczy wszystko.

Potrafi zabić.

Nienawidzimy go.

Ale potrzebujemy.

Oddychamy nim, jak powietrzem.

Czy jest taka możliwość, by spotkać kogoś, pokochać, a potem zapomnieć?

Nie. Tak się nie da.

Może nam się wydawać, że ten ktoś jest wymazany z naszej pamięci.

Nie. Tak nie jest.

Chociaż bardzo chcemy.

I kiedy znów spotkamy tego kogoś, czujemy się jak w niebie, choć nieraz sami nie chcemy się do tego przyznać.

Bo to boli.

Bolało.

Będzie boleć.

Wiemy o tym, a mimo to pozwalamy się krzywdzić.

Komu?

Czasowi.

Czas.

Największy złodziej.

Morderca.

Przestępca.

Zawsze pozostanie bezkarny.

Jako jedyny nie uczy się na błędach.

Popełnia je na nowo.

W kółko.

Ciągle.

Możesz myśleć, że jesteś blisko. Że już złapałeś go w garść. Kolorowego motylka. Ale to tylko złudzenie. Może na chwilę usiadł na Twojej dłoni. Ale zanim zdążyłeś ją zamknąć, motylek odleciał.

Wydaje Ci się, że taka szansa więcej się nie powtórzy. Nigdy nie będzie Twój.

Czy jesteś tego pewien?

Nie umiesz przewidzieć przyszłości.

I tylko on.

Czas.

On jedyny wie co będzie.

Może zdążysz.

Może jeszcze kiedyś go zobaczysz.

Czy wiesz, że motyle żyją jeden dzień?

Musisz działać szybko.

Ale jak?

Skoro się boisz.

Skoro nie wiesz co robić.

I dopiero potem myślisz o siatce.

Złap motylka w siatkę.

Czas.

Wystarczy Ci go?

Zdążysz?

Dasz radę?

Wiesz, że musisz.

~

Możesz mówić co chcesz. Możesz ze mnie drwić. Możesz kpić.

Ja wiem, że to niedorzeczne. Wiem, że pewnie nigdy więcej go nie zobaczę. Wiem, że ma swoje życie. Wiem.

Ale czy zabronisz mi marzyć?

Ludmiła spotyka swojego ukochanego, Federico. Po latach.

Czas jej go nie zabrał.

Choć sprawił, że cierpiała.

Bardzo długo.

Bo czas lubi.

Lubi patrzeć na cierpienie innych.

Męczyć ich.

Do końca.

Odnajdę go. Nic mi nie przeszkodzi. To chory pomysł. Wiem.

Wiem.

Może się okazać, że jest za późno.

Być może już nie żyje.

A jeśli?

Wiem też, że muszę to zrobić. Wiem, że jeśli się poddam, to będzie koniec.

Ostatnia iskierka nadziei zniknie bezpowrotnie.

Muszę spróbować.

Czas.

Największy przeciwnik.

Kto wygra w tej grze?

Gra „ŻYCIE”

Czas rozpocząć za...

3...

2...

1...

Już.

~

No Heeeeeejo ^^

Jak widzicie, zmieniłam wygląd, tytuł, muzykę i dodałam nowe strony. Szczególnie zależy mi na tym, żebyście przeczytali to, co jest napisane w zakładce "Bohaterowie"*, bo to pomoże Wam ogarnąć całą historię :) 

Już w przyszłym tygodniu prolog :) 

Tak bardzo cieszę się z nowego opowiadania ♥ 

A Wy? 

Kocham Waaaaaas <3 Jesteście najnajnajnaj...najlepsi ♥ 

*Patrz Lili, nauczyłam się ^.^
~
Przepraszam z to opóźnienie - nie mam internetu :<
~
Przypominam Wam o konkursie! Dostałam tylko dwie prace!